چالش اصلی من در عکاسی نجوم روی فیلم قانون تناسب (متقابل) نوردهی بوده است. یعنی فیلم معمولا نمی‌تواند بیشتر از چند ثانیه ثبات خطی معینی در مقابل نوردهی از خود نشان دهد. یعنی صرفا با دوبرابر کردن زمان نوردهی نمی‌توانیم انتظار دوبرابر شدن مقدار نوردهی روی فیلم و نتایج بهتر داشته باشیم.

عکاسی از کهکشان راه شیری توسط یک دوربین DSLR تقریبا با سرعت شاتر ۲۰ الی ۳۰ ثانیه روی مقادیر ایزوی ۱۶۰۰ تا ۳۲۰۰ و همچنین دیافراگم f/2.8 ممکن خواهد بود. ولی به دلیل ضعف و شکست فیلم مطابق قانون تناسب نوردهی ممکن است مدت نوردهی به اندازه‌ی یک ساعت باشد.

بسیاری این سوال را مطرح می‌کنند که چرا از فیلم‌هایی با سرعت بالا برای عکاسی از کهکشان استفاده نمی‌کنم. در پاسخ به این سوال باید اشاره کنم که فیلم‌های با سرعت بالا طبق قانون متقابل نوردهی عموما نیازمند زمان‌های نوردهی بیشتری نیز هستند. فیلم‌های مورد علاقه‌ی من شامل فیلم‌های فوجی‌فیلم Acros ،Provia و فیلم‌های کداک Ektar و Ektachrome هستند که حتی برای زمان‌های طولانی نوردهی از آن‌ها استفاده می‌کنم.

برای شروع عکاسی نجوم و عکاسی از کهکشان راه شیری دوربین های ۳۵ میلی‌متری گزینه‌های مناسبی هستند چرا که عموما دسترسی به لنزهای سریع (با دیافراگم‌های بازتر) در این دوربین‌ها بسیار ساده و ممکن است. برای مثال با تنظیمات دیافراگم ۱.۴/f و مدت زمان نوردهی به مدت ۱۵ دقیقه در فیلم Provia 100 (البته با چند استاپ Push) می‌توانید به نتایج قابل قبول برسید.